اگر من جای او بودم ،

    همان یک لحظه ی اول ،

    که اول ظلم را می دیدم از مخلوق بی وجدان،

    جهان را با همه زیبایی و زشتی،

    به روی یکدگر، ویرانه می کردم.

    □

    عجب صبری خدا دارد !

    اگر من جای او بودم،

    که در همسایه ی صد ها گرسنه، چند  بزمی  گرم عیش و نوش می دیدم،

    نخستین نعره ی مستانه را خاموش آن دم ،

    بر لبِ پیمانه می کردم .